‘De Ooijpolder vroeg in de ochtend’
Wil je voor mij een foto maken van de magnoliaboom in mijn tuin?
Deze vraag stelde een cliënt van ons aan zijn mantelzorger….en hun verhaal toverde een glimlach op mijn gezicht. Onze cliënt is veel alleen en komt momenteel niet buiten, de wekelijkse bezoeken van onze vrijwilliger zijn stopgezet. Hij mist de aanspraak en het fysieke contact met mensen, tegelijkertijd geniet hij elke dag weer van de bloeiende magnolia en zijn zus geniet op afstand mee. Want ook zij heeft inmiddels een ingelijste foto in haar woonkamer staan.
Van de week hoorde ik een psycholoog vertellen over het vullen van je hoofd met mooie dingen zodat er letterlijk minder ruimte is voor vervelende dingen. Dit kan best moeilijk zijn, maar zette mij wel aan het denken. In de dagelijkse gesprekken die ik heb met cliënten en vrijwilligers praten we over hoe het gaat en hoe we deze tijd ervaren. Samen praten over de zorgen die er zijn én over de mooie dingen in het leven.
Waar word jij blij van?
Ik word blij van een lief gedicht geschreven door Yanaika Zomer voor Unicef, maar ook van al het moois dat de natuur te bieden heeft, zoals de Ooijpolder vroeg in de ochtend en een vrolijke jonge eekhoorn die zich staande probeert te houden.
Liefs
Heb je in leven
ooit iemand geschreven?
Geen appje dus,
maar echt een brief.
Zo een met liefs
en groetjes onderaan
en dat je dan je naam
versiert met glitterstift.
Een speciaal bericht
voor iemand die je mist, misschien.
En die tot vandaag niet wist
hoe graag je hem zou zien.
-Yanaika Zomer-
Liefs van Vera (coördinator Hulpdienst)