Roeien met de riemen die je hebt

Ja Bregje, nu ben jij volgende week aan de beurt om een blog te schrijven voor onze website. Natuurlijk doe ik dat heel graag. Veel is er al gezegd. Net als collega Lieneke ben ik ook pas net gestart als Coördinator bij de Hulpdienst. Op 1 april was mijn eerste werkdag. Sindsdien werk ik vanuit huis. De dagelijkse gang van zaken gaat er anders aan toe dan voor het corona virus. Veel ziekenhuisafspraken gaan niet door, waardoor er minder vervoer te regelen is dan normaal. Het plannen van het tuinonderhoud is uitgesteld en natuurlijk gaan de vrijwilligers nu niet op bezoek bij onze cliënten.

Ik ging aan het bellen naar cliënten om hen een hart onder de riem te steken nu er geen bezoek mogelijk is. Wat kan ik nu eigenlijk betekenen zo op afstand vroeg ik mij af? Best veel kwam ik achter. Door te luisteren naar de mensen en vragen te stellen ontstaat er vaak een fijn gesprek waarin mensen hun verhaal even kwijt kunnen. Of hen op weg helpen met iets praktisch wat niet lukt, bijvoorbeeld een telefoonnummer van een instantie achterhalen. Dan valt er vaak een last van de schouders van onze cliënten.

Deze corona crisis geeft veel mensen ook tijd om te bezinnen. De wereld is tot stilstand gekomen. De lucht is een stuk schoner geworden, de leeuwen liggen op de weg in het Zuid Afrikaanse Krugerpark. Ik hoop dat in deze tijd van bezinning wij als mensen ons gaan voornemen te gaan doen wat echt belangrijk is. Wat mij betreft is dat tijd en aandacht voor elkaar en zorgdragen voor onze aarde, zodat we daar met elkaar nog heel lang van kunnen genieten.

Bregje, Coördinator Hulpdienst Nijmegen