meneer Winkenius (in memoriam)

“We kenden het systeem van vrijwilligershulp niet, maar het blijkt een waardevolle aanvulling.” Sinds begin 2018 komt vrijwilliger Frans wekelijks op bezoek bij Dionysius Winkenius. Zo krijgt partner en mantelzorger Maggy even de ruimte om iets voor zichzelf te doen.
Twee jaar geleden is er prostaatkanker vastgesteld bij Dionysius. Daarnaast heeft hij last van vergeetachtigheid en vindt hij het moeilijk om alleen te zijn. Maggy: “We zitten in de molen van onderzoeken en toestanden. Het is niet makkelijk, maar we blijven positief en passen ons aan naar wat er mogelijk is.”
Een zorgcoördinator nam contact op met de Hulpdienst om mantelzorgondersteuning voor het echtpaar te organiseren. Tijdens een huisbezoek konden ze aangeven wat ze wilden, en zo werd vrijwilliger Frans voorgesteld. Hij houdt Dionysius op een vast tijdstip in de week gezelschap. Ze kletsen dan over het nieuws, tappen moppen, tuinieren of gaan even naar een bouwmarkt – net wat de dag brengt.
Dionysius: ‘Onze kinderen doen veel maar hebben ook een eigen gezinsleven. Frans helpt ons geregeld met een klein klusje en geeft goede adviezen. Zo hielp hij zelfs met het uitzoeken van een hond en de aanschaf van een fiets. Hij brengt ons op nieuwe ideeën, is altijd opgewekt en hij heeft humor. We hadden het niet beter kunnen treffen.’ Maggy: ‘Klikt het overigens niet, dan kun je dat tegen een medewerkster zeggen. Dat geldt ook voor de vrijwilliger heb ik begrepen. Mijn ervaring is wel dat ze hun best doen om iemand te vinden met raakvlakken. Ja het is goed geregeld, en dat mensen dit op vrijwillige basis doen, vind ik geweldig.’