mevrouw Beijnes (in memoriam)

Mevrouw Beijnes is 91 jaar en woont alleen. Ze krijgt sinds 2012 vrijwilligershulp van Hulpdienst Nijmegen. Melanie kwam in eerste instantie als stagiaire en is nu een van de vrijwilligers die haar regelmatig bezoekt. ‘Het contact is heel waardevol. We leren veel van elkaar.’

‘Een verpleegster attendeerde me erop, ik wist niet dat het bestond,’ vertelt mevrouw Beijnes. ‘Een vrijwilliger bij je thuis, dat was iets nieuws, maar het beviel meteen. Als het kon, zou ik het zelf ook voor een ander doen. Ik ben er heel blij mee.’ Verschillende vrijwilligers helpen met boodschappen en vervoer naar bijvoorbeeld het ziekenhuis, de tandarts of de huisarts.

‘Ik probeer zoveel mogelijk zelf te ondernemen maar ik heb ouderdomskwalen en ben snel vermoeid. Sommige ouderen voelen wellicht een drempel om hulp te vragen maar ik geloof in saamhorigheid. We zijn op aarde om onszelf te ontwikkelen en we horen allemaal bij elkaar – de hele kosmos.’ ‘Het is ook geen eenrichtingsverkeer,’ vult Melanie aan. ‘Ik kom heel graag bij mevrouw op bezoek.’

Melanie (25) studeert Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en kwam in eerste instantie bij mevrouw Beijnes thuis vanuit haar stage bij Hulpdienst Nijmegen. Nadat deze was afgerond, besloot ze de bezoekjes voort te zetten. ‘Ondanks mijn drukke studentenleven wil ik hier tijd voor vrij maken. Ik vind het contact heel waardevol. We leren veel van elkaar, ondanks of misschien wel dankzij het leeftijdsverschil. We belanden soms in diepgaande gesprekken over de zin van het leven.’

‘Ons leven, ofwel de levensfase waar we in zitten, is uiteraard heel verschillend,’ zegt mevrouw Beijnes. ‘Melanie studeert en heeft zoveel mogelijkheden voor zich liggen. Ze brengt deze nieuwe wereld naar me toe. Maar we hebben ook overeenkomsten, zoals onze liefde voor natuur.’ Melanie: ‘In dat opzicht hebben de medewerksters van de Hulpdienst oog voor behoeften en wensen. Ze doen hun best om een goede match te maken. Bij ons heeft het geleid tot een bijzondere band.’