Jelle

“Ik zag de tv-serie ‘Waarheen, waarvoor?’ van Geer en Goor, waarin ze eenzame ouderen een hart onder de riem steken. Ik schrok van de schrijnende verhalen van deze ‘vergeten groep’, en besloot dat ik iets voor deze mensen wilde betekenen.

Ik schreef me in bij Het Nationaal Ouderenfonds, en kwam zo bij de Hulpdienst terecht. Tijdens het kennismakingsgesprek kon ik aangeven wat ik wilde doen. Al snel had ik een afspraak met Cor (87). Hij heeft een hersenbloeding gehad en is sindsdien moeilijk ter been. Tijdens mijn wekelijkse bezoek praten we over van alles en nog wat (van het verleden en actualiteit tot auto’s), en spelen we een potje schaak. Ik zie dat hem dit goed doet, en ik vind het zelf ook leuk. Cor is een hele gezellige man. We leren veel van elkaar, en hebben inmiddels echt een band opgebouwd. Het voelt dan ook totaal niet als een opoffering. Bovendien, wat is nu twee uur in de week? Ik studeer Geschiedenis, maar het kan er prima naast.”