mevrouw Janssen
“Ik zeg nog altijd ‘wij’, daar kom ik niet vanaf.” Na 56 jaar huwelijk overleed de man van Grada Janssen (83). Om de eenzaamheid te doorbreken vroeg ze via de thuiszorg vrijwilligershulp aan bij Hulpdienst Nijmegen.
“Na een moeilijke jeugd heb ik een heel fijn huwelijk gehad. Op mijn 21e kregen Jo en ik verkering en vier jaar later zijn we getrouwd. We woonden in de Lange Hezelstraat want Jo was een stadsmens. Hij leerde me om altijd positief in het leven te staan.
Een paar jaar geleden is hij na een lang ziekbed overleden. Het gemis is groot, ik heb het er heel moeilijk mee gehad. Na zijn overlijden kreeg ik een delier, ik zag waanbeelden en het draaide voor mijn ogen. Ik ben nu gelukkig bijna weer de oude, mede dankzij alle hulp van de thuiszorg en van vrijwilligster Arjette van Hulpdienst Nijmegen.
Wat ik zelf kan doen dat doe ik, maar ik heb eerder twee heupoperaties gehad en daarnaast een slechte rug en een slechte knie die vanwege mijn leeftijd niet meer geopereerd wordt. Met Arjette heb ik gepraat over wat ik wel en niet kan. Met goed weer gaan we een uurtje wandelen of boodschappen doen, erg fijn om even de deur uit te gaan.
Ik verheug me er elke woensdag op dat ze komt. Bij de thee praten we over dagelijkse dingen, over vroeger en over het leven. Het is echt een zaligheid om haar in huis te hebben. Arjette is altijd vriendelijk en komt met leuke ideeën. Laatst liet ze oude foto’s van Nijmegen op haar laptop zien wat veel herinneringen naar boven haalde. Ook neemt ze soms de krant of zelfgemaakte soep mee. Tijdens de coronatijd hebben we met mondkapjes op bij de deuropening gekletst, wandelingen op afstand gemaakt maar ook gebeld. Ik kan er een hele week op teren. Ik zou haar niet meer willen missen, haar aanwezigheid is onbetaalbaar voor mij.”