Alex

‘Ik ben sinds 1999 vrijwilliger bij Hulpdienst Nijmegen en doe het nog altijd met veel plezier. Ik zag indertijd een oproep in de krant en wilde mijn vrije uren nuttig besteden. Momenteel werk ik bij een farmaceutisch bedrijf en bezoek ik tweewekelijks een meneer van 88 jaar. Hij kijkt er echt naar uit dat ik kom. Dat doe ik niet alleen voor hem, ik vind het zelf ook ontzettend leuk. Terwijl we verhalen en gebeurtenissen delen, vliegt de tijd. Als ik weg ga, zie ik hem stralen. Het doet me goed. Naast simpelweg een kop koffie drinken, doe ik ook wel eens boodschappen of een klein klusje voor de mensen die ik bezoek. Ik ben nooit te beroerd om de handen uit de mouwen te steken. In mijn ogen doe je dat gewoon voor elkaar, punt. Als ik tachtig ben, hoop ik ook dat iemand mij komt helpen. Niet omdat het moet, maar omdat je plezier hebt in het contact. Je gaat een verbintenis aan maar bent als vrijwilliger niks verplicht. Het is de bedoeling dat er wel een klik is bij de kennismaking. Bij mij is het in al die jaren nooit anders geweest. En wat zijn nou twee uur in de week of twee weken? Ik denk dat mensen tegenwoordig veel te druk en gestrest zijn. Vrijwilligerswerk is in die zin nuttig voor de huidige tijdsgeest. Het is even bewust stilstaan bij een ander. Daarnaast staat de organisatie ervan goed op poten. Als je ergens mee zit kun je altijd langskomen of bellen. Ze werken heel transparant, zowel naar de vrijwilliger als de hulpvrager. Je krijgt soms ook uitnodigingen voor gezellige of interessante vrijwilligersbijeenkomsten. Ik hou ervan. Als ik met pensioen ga, denk ik dat ik meer tijd in het vrijwilligerswerk wil steken. Wat mij betreft blijf ik zolang als ik kan aan de Hulpdienst verbonden.’