Magda

“Ik dacht dat het niks voor mij zou zijn. Ik was wat bevooroordeeld over ouderen en vreesde dat ik als vrijwilliger vooral naar geklaag zou luisteren. Niets bleek minder waar, ik vind het hartstikke leuk. Ik zag een oproep in wijkblad Lentse Lucht en besloot me toch aan te melden omdat ik de tijd had en deze nuttig wilde besteden. Het sprak me aan dat ik specifiek iets voor mensen in mijn buurt kon betekenen.

De Hulpdienst bleek een hele prettige organisatie. Ik kon vooraf aangeven wat ik wel en niet wilde doen, en dat respecteren ze. Als ze bellen, vragen ze eerst: hoe gaat het met jou? Het is ook fijn dat ze ‘tussenpersoon’ zijn. Ik heb het nog niet meegemaakt, maar als het tijdens een ontmoeting niet klikt, dan kun je dat gewoon tegen een medewerkster zeggen. Dit geldt voor beide partijen. Doordat het zo goed bevalt, heb ik tot nu toe alle hulpvragen op me genomen. Ik haal er veel voldoening uit om iets voor een ander te doen. Het zorgen voor een ander zit ook wel in me. Ik werkte vroeger in de gehandicaptenzorg, en sinds een paar jaar breng ik maaltijden rond voor Tafeltje Dekje. Bij de Hulpdienst heb ik één vaste vraag, en om de zoveel tijd word ik gebeld voor incidentele vervoersvragen. Voorheen kwam ik bij een meneer thuis met dementie, zodat zijn vrouw even naar haar zangclub kon gaan. Ondertussen zongen we liedjes van vroeger, waardoor hij ontzettend begon te stralen. Dat je met zoiets kleins iemand zijn dag kunt maken, dat is toch geweldig? En momenteel ga ik wekelijks koffiedrinken bij een mevrouw van 96 die alleen woont. Het is heerlijk om over vroeger te praten, over het leven van grote gezinnen en het platteland. Ook al vergeet ze veel, ik geloof dat mijn bezoek verschil maakt. Het is voor haar dochter ook prettig om te weten dat er regelmatig iemand bij haar moeder is. Met één mevrouw klikte het zo goed toen ik haar naar de kapper bracht, dat we nu koffiedrinken als vriendinnen. Door mijn enthousiasme hebben mijn man en zoon zich ook aangemeld als vrijwilliger. Mijn zoon helpt met computerbegeleiding en tuintjes, en mijn man met praktische klusjes. Ik hoop dat we nog lang bij de Hulpdienst aangesloten blijven. Als ik eenzame ouderen tegenkom, verwijs ik hen altijd door. Het is heel goed dat mensen vrijwilligershulp inschakelen. Als ik tachtig ben en ondersteuning nodig heb, dan vind ik het ook fijn als iemand langskomt. Even omkijken naar een ander, zo simpel is het.”